Op 8 februari van dit jaar is mijn lieve moeder overleden. Zij had ook Myotone Dystrofie (MD) en is overleden aan complicaties van die ziekte. Op de dag van haar overlijden hebben we nog afscheid van haar kunnen nemen. Dat was heel moeilijk en ik was erg verdrietig. Ze woonde al anderhalf jaar in een verzorgingshuis omdat het steeds slechter met haar ging. Ze viel vaak en moest dan naar het ziekenhuis. Ook kreeg ze longontsteking waar ze erg benauwd van was. Ze had niet meer de kracht om het slijm op te hoesten. Ze is rustig ingeslapen omringd door mensen die haar dierbaar waren.
Op 15 februari was er een dankdienst voor haar leven. Er werd gezongen, familieleden speelden 
‘Hoe groot zijt Gij’ op de dwarsfluit en met orgelbegeleiding werd mijn favoriete lied gezongen ‘Als een hert dat verlangt naar water’. Mijn vader heeft nog een In Memoriam uitgesproken. Er werd ook nog aandacht besteed aan een project over MD. Iedereen kon na afloop het boekje Danny meenemen. Dat schreef mijn vader in 2023 als project om bekendheid te geven aan die spierziekte. Ik had nog de gelegenheid om afscheid te nemen van mijn moeder. Mijn persoonlijke begeleider heeft daarvan een foto gemaakt. Die staat nu in een lijstje in mijn appartement. Na de dienst is zij begraven. Nu moet ik leren met mijn verdriet om te gaan en dat te verwerken. Gelukkig word ik gesteund door de medewerkers van de woonvorm
Voor informatie over het project Danny zie Home pagina.